Imamate in Shia in the Context of the Continuity of the Mission of Risalah

Hz. Peygamber’in vefatı akabinde vuku bulan hadiselerin ardından ortaya çıkan temel problemlerden birisi hilafet/İmamettir. Ehl-i Sünnet başta olmak üzere Şii olmayan mezhepler, her ne kadar dini anlamda özel önem atfetseler de nihayetinde onu beşerî bir görev/kurum olarak görmektedirler. Oysa İmamiyye Şiası, hilafet ve imamet kavramlarını birbirinden ayırmakta; hilafeti kurum görüp saltanatla özdeşleştirirken imameti risaletin ilahi misyonu üzerinden içeriklendirmektedir. Bu bağlamda Muhammed ile Peygamberlik makamı nihayete erdiğinde risalet son bulmamış; makamında devam etmiştir. İmamet makamının tanımlanması beraberinde “imamların neden Allah tarafından atanması gerektiği”, statüsü sahip olduğu nitelikler” gibi hususların bu söylem geliştirilmesini getirmiştir. Bunun doğal sonucu da tefsir, hadis, kelam fıkıh ilimlerinin merkezli okumaya tabi tutulmuştur. Yine bazı fer’i meselelerde fıkhi hükümler nazariyesiyle çelişmeyecek şekilde yorumlanmıştır. ötesinde tarih, siyaset toplumsal hayat üzerinde misyonuna inancının güçlü izleri söz konusu olmuştur.